Πριν προχωρήσω στην παρουσίαση των στοιχείων, ξεκαθαρίζω πως είμαι αντίθετος στο μένος της κριτικής που γίνεται αυτόν τον καιρό στον Oliveira και τον Thomas. Το “κερδίζουμε και χάνουμε όλοι μαζί” δεν είναι κοινοτυπία, είναι η ουσία των ομαδικών αθλημάτων. Το ίδιο ισχύει και για το σκοράρισμα και για τα γκολ που δεχόμαστε. Διαβάζω, π.χ., “αν ο Oliveira έβαζε το γκολ θα είχαμε κερδίσει”. Λες και δεν είχαμε προηγηθεί 4-1 πέρυσι με τον Βόλο. Ή λες και του ήρθε συστημένη η μπάλα και δεν τη βρήκε ο Oliveira χάρι σε ωραία κίνηση που έκανε ανάμεσα στα 2 σέντερ-μπακ του ΟΦΗ. Κι αν στα μόλις 2 κόρνερ που κέρδισε ο ΟΦΗ καταφέραμε να δεχτούμε γκολ από παίκτη που πηδά εντελώς αμαρκάριστος στο ύψος του πέναλτυ, σίγουρα γι’αυτό δεν φταίει ο Oliveira στον πάγκο. Και ναι μεν έχουν και προσωπική ευθύνη παίκτες, όπως ο Sastre που γλύστρησε με τον Ατρόμητο, δεν φταίει όμως ο Sastre που έγινε σάντουιτς ανάμεσα σε 2 αντιπάλους καθώς ο κατά τ’άλλα ήρωας Narey έχασε την αμυντική του προσήλωση με τον Ατρόμητο. Ούτε φταίει ο Λύρατζης που ο Narey πούλησε τη μπάλα και ο Thomas έκανε αχρείαστο φάουλ στο κέντρο του γηπέδου με τον ΟΦΗ. Μόνο όταν ένας παίκτης κάνει συστηματικά παρόμοια λάθη είναι λογικό να τον ψέξει κανείς. Και πάλι είναι συνήθως συνυπεύθυνοι και η προπονητική ομάδα και οι συμπαίκτες του. Αυτό δεν αφορά ούτε στον Oliveira, ούτε στον Thomas. Κι εγώ εκνευρίστηκα που το σουτ του El Kaddouri σταμάτησε πάνω στον Thomas αλλά τα έβαλα με την τύχη και δεν σταύρωσα (pun intended) τον επιθετικό του ΠΑΟΚ, όπως έκανε κάποιος μεγαλοσυντάκτης της ομάδας μας.
Όλος αυτός ο μακροσκελής πρόλογος χρειαζόταν για να κάνω σαφές ότι τα παρακάτω στοιχεία δεν τα παρουσιάζω ως μομφή στους τωρινούς στράικερ του ΠΑΟΚ. Περισσότερο ήθελα να διερευνήσω κατά πόσο η επιθετική παραγωγή του ΠΑΟΚ (goals per game) συσχετίζεται με το ποσοστό των γκολ που προέρχονται από τους στράικερ της ομάδας. Ένα πρόβλημα στην ανάλυση είναι ότι κάποιοι παίκτες (π.χ., Σάλπι, Μυστακίδης, Mak, Τζόλης) είχαν διττούς ρόλους που καμμιά φορά διέφεραν κι από χρονιά σε χρονιά. Π.χ., το 2014-2015 με άλλους 3 σέντερ-φορ δεν συμπεριέλαβα τον Mak. Όμως τον συμπεριέλαβα το 2015-2016 και το 2017-2018. Έκανα λοιπόν παραδοχές που σχετίζονταν και με την παρουσία άλλων παικτών. Κι ο Τζόλης μπορεί να μην έπαιζε σαν κλασικός σέντερ-φορ, όμως ήταν κατ’ουσίαν στράικερ τουλάχιστον όσο ήταν αριστερό εξτρέμ (15 γκολ, 7 ασσίστ τη χρονιά 2021-2022). Επίσης υπάρχει ο confounding παράγοντας (συγχωρέστε τα Αγγλικά μου, δεν ξέρω ποιος είναι ο δόκιμος Ελληνικός όρος) του ποιος εκτελεί κάθε χρονιά τα περισσότερα πέναλτυ. Μάλλον θα ήταν πιο ουσιαστική η ανάλυση αν αφαιρούσα τα πέναλτυ. Ίσως άλλη φορά. Επίσης διευκρινίζω πως για τις χρονιές 2008-2009 και 2021-2022 δεν περιέλαβα τα γκολ που επετεύχθησαν στη διαδικασία των πέναλτυ με Άρη και Midtjylland. Τέλος, παρότι προφανές, ας τονίσω πως η συνεισφορά των επιθετικών δεν είναι μόνο το σκοράρισμα αλλά και οι ασσίστ, οι hockey ασσίστ, το ανοιγμα χώρων, τα κερδισμένα πέναλτυ, ή άμυνα, κλπ. Με αυτό θα ασχοληθώ σε μελλοντικά άρθρα. Λοιπόν:
Παρατηρούμε ότι μέχρι περίπου το 40% των γκολ να είναι από τους στράικερ, φαίνεται να υπάρχει μια θετική και αρκετά γραμμική συσχέτιση μεταξύ αυτού του ποσοστού και της παραγωγικότητας της επίθεσης του ΠΑΟΚ. Όταν όμως το ποσοστό αυτό ανεβεί ακόμα παραπάνω, τότε πέφτει η παραγωγικότητα, πιθανώς επειδή η υπερβολική αυτή αύξηση του ποσοστού συνδέεται περισσότερο με την έλλειψη σκοραρίσματος από άλλους παίκτες. Αυτό συνέβη τις χρονιές 2008-2009, 2014-2015, και 2015-2016 όταν και οι στράικέρ μας σκόραραν πάνω από το 45% των γκολ του ΠΑΟΚ.
Επιστρέφοντας στη φετινή χρονιά που μας ενδιαφέρει περισσότερο, υπάρχουν οι εξής θεωρήσεις: α) Είμαστε ακόμα πολύ νωρίς και 1 γκολ κάνει μεγάλη διαφορά. Π.χ., αν το πέναλτυ με τον Ατρόμητο το είχε εκτελέσει ο Thomas αντί του Kurtić και είχε ευστοχήσει, το ποσοστό των γκολ από τους στράικερ θα ανέβαινε από 16.7% σε 33.3%. Ή αν ο Oliveira είχε καταφέρει να κατεβάσει τη μπάλα στην κεφαλιά του και σκόραρε με τον ΟΦΗ, σε 28.6%. Αυτά τα ποσοστά θα ήταν πιο κοντά στο συνηθισμένο εύρος του 30-40%. β) Όμως, ακόμα κι αν ανέβαινε αυτό το ποσοστό, η παραγωγικότητα του ΠΑΟΚ θα εξακολουθούσε να είναι η χαμηλότερη από τη χρονιά των σαρδελών του Santos (2007-2008). Το οποίο επαληθεύει με νούμερα το προφανές, ότι υπάρχει έλλειψη παραγωγικότητας από τους στράικερ του ΠΑΟΚ που χαντακώνει και την παραγωγικότητα όλης της ομάδας.
Πριν όμως μεταφράσουμε το παραπάνω συμπέρασμα σε “φταίνε ο Oliveira και ο Thomas”, επανέρχομαι σε αυτά που έγραψα στην αρχή. Ας έχουμε λίγη υπομονή. Και οι 2 παίκτες εμένα μου φαίνονται πολύ καλοί από τεχνική άποψη και φαίνεται ότι έχουν μεγάλη θέληση να τρέξουν, να προσπαθήσουν, και να βοηθήσουν την ομάδα, παρόλη τη σκουριά που βγάζει ακόμα ο Oliveira. Παρά τα μέχρι τώρα γκολ (6-5 σε 7 αγώνες), εμένα, προσωπικά, με απασχολούν περισσότερο οι θέσεις των 2 ακραίων μπακ παρά του σέντερ-φορ και του 10αριού.
Επικοινωνία: [email protected]
