Δεν είμαι “κλασικά” θρήσκος. Θεωρώ δε πως ακόμα και Θεός αν είναι (που έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου και τραγούδησαν η Χαρούλα Αλεξίου και η ‘Αλκηστις Πρωτοψάλτη), είναι τραγικά ανθρωποκεντρικό και βολικό να πιστεύουμε ότι ασχολείται με τις τύχες της ανθρωπότητας, πόσο μάλλον του ποδοσφαίρου. Για όλους εμάς όμως που θρησκεία μας έχει γίνει το ποδόσφαιρο και ο ΠΑΟΚ και, έστω και ασύνειδα, ψάχνουμε να αγγίξουμε το χαοτικό Θείο ή το θεϊκό Χάος μέσα από τις ντρίπλες του Κωνσταντέλια, τις αποκρούσεις του Kotarski, και τον αειθαλή Αρχηγό Vieirinha, αυτό ειδικά το Πρωτάθλημα θα γίνει ίσως η Βίβλος της ζωής μας.
Αν δεν νικούσαμε στο Βικελίδης, ίσως να μπέναμε τώρα στον πειρασμό να ρίξουμε το φταίξιμο σε κάποιους παίκτες. Ή ίσως στον τιτανοτεράστιο Στρατηγό Lucescu που δεν μπόρεσε να πάρει τους 3 βαθμούς που χρειαζόμασταν, όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, σε 4 αγώνες με τον Άρη (τελικά πήραμε 4). Ή ακόμα και στον Πρόεδρο Ιβάν Σαββίδη που ναι μεν άλλαξε την Ιστορία του ΠΑΟΚ, δεν άλλαξε δε τη μισή ομάδα τον Ιανουάριο αλλά πήρε μόνο τον Otto. Ή μπορεί να λέγαμε για το 1-1 στη Λαμία, λες και, αν είχαμε νικήσει στη Λαμία, δεν θα υπήρχε μια απειρία διαφορετικών πιθανών εξελίξεων της ζωής μας, κάποιες από τις οποίες θα έβρισκαν τον ΠΑΟΚ ακόμα και 4ο στην τελική βαθμολογία!
Τώρα όμως νικήσαμε στο Βικελίδης, έστω και με την ψυχή στο στόμα παίζοντας με 10 παίκτες μετά τις 2 ανεκδιήγητες κίτρινες του Grinfeld στον Μιχαηλίδη. Κι έτσι μας παίρνει να αμπελοφιλοσοφούμε εκ του ασφαλούς το νόημα της ζωής και το κάρμα και ό,τι άλλο βολεύει τον καθένα μας για να αντιμετωπίσει την αδυναμία μας απέναντι στο άγνωστο και το φόβο του θανάτου. Το ότι η ευτυχία μας δεν άλλαξε σε δυστυχία για κάποια χιλιοστά πάνω στο τριχωτό της κεφαλής του Ansarifard με έκανε να σκεφτώ πως Θεός αν είναι, παρότι “εν σοφία” έφτιαξε έναν κόσμο όπου κάποια ζώα επιβιώνουν μόνο τρώγοντας ζωντανά κάποια άλλα και όπου ο Κομίνης ακυρώνει το πεντακάθαρο γκολ του Varela και χαρίζει το χάρτινο στη χάρτινη, θα ήταν κρίμα να αφήσει ατελείωτο το φετινό του έργο:
89’26” Varela
88’04” Kędziora
88’51” Ozdoev
89’54” Sastre
Ίσως βέβαια να ήταν απλώς το χαμόγελο της Τύχης στον ΠΑΟΚ. ‘Ισως πάλι να στοιχειώνει τον οργανισμό της ΑΕΚ η συνειδητοποίηση του μεγέθους της κλοπής που συντελέστηκε το 2018 καθώς συνεχώς συμβαίνουν γκολ παρόμοια με το γκολ του Varela τα οποία φυσικά μετρούν και καταρρίπτουν τις γελοιότητες που πιπιλάνε τόσα χρόνια κι αυτοί και ο Κομίνης. Πλέον υπάρχει VAR που κάπως περιορίζει, χωρίς βέβαια να αφαιρεί εντελώς, σε μερικές περιπτώσεις μάλιστα ακόμα και αυξάνει, τα εργαλεία του κάθε Κομίνη και του κάθε Grinfeld για διαιτητικές αδικίες εις βάρος του ΠΑΟΚ.
Θα κλείσω σημειώνοντας πως, ανάμεσα σε όσους έκοψαν βαθμούς από την ΑΕΚ και συνέβαλαν έτσι στο 4ο στα χαρτιά και 5ο στην καρδιά μας Πρωτάθλημα του ΠΑΟΚ, άξιος ειδικής μνείας είναι ο μεγάλος Pablo Garcia που της πήρε 2 ισοπαλίες με τον Πανσερραϊκό, τη δεύτερη μάλιστα στις καθυστερήσεις ενώ έπαιζε με 10 παίκτες! Pablo, σ’ευχαριστούμε!
Οφείλουμε δε να ευχαριστήσουμε και τον συμπολίτη για το 3-3 με την ΑΕΚ την 26η αγωνιστική που δεν αστόχησε στο πέναλτυ στις καθυστερήσεις! Αυτοί οι 2 ήταν και οι μόνοι βαθμοί που έχασε η ΑΕΚ σε 8 αγώνες με τα δύο παραρτήματα (έναντι 10 του ΠΑΟΚ), ήταν όμως αρκετοί για να της στερήσουν τον τίτλο στην ισοβαθμία!
Επικοινωνία: paokstats at yahoo dot com
