Το 4ο γκολ του ΠΑΟΚ στο Καραϊσκάκη ήταν γκολ απαράμιλλης ομορφιάς και δείγμα του ταλέντου και της ποδοσφαιρικής ιδιοφυΐας του Κωνσταντέλια. Στο ποδόσφαιρο, και κυρίως στο Ελληνικό, δεν είναι συχνές οι φάσεις στις οποίες το πλεονέκτημα που έχουμε ως θεατές να βλέπουμε όλο το γήπεδο και όλες τις δυνατές επιλογές που έχει ένας παίκτης με τη μπάλα στα πόδια πάει περίπατο και βλέπουμε κάτι το αναπάντεχο. Όπως συνέβη και στον Πασχαλάκη και τον Ρέτσο. Όμως η επιλογή αυτή του Κωνσταντέλια χρήζει ανάλυσης και ως προς την ορθότητά της και ως προς τις αιτίες της.
Κατ΄αρχάς θέλω να προλάβω 2 τετριμμένες αντιρρήσεις: (1) Σημασία έχει μόνο το αποτέλεσμα της φάσης και αφού μπήκε γκολ η απόφαση του Κωνσταντέλια να πασάρει αντί να σουτάρει στην εστία ήταν εξ ορισμού σωστή. Ένας τέτοιος τρόπος σκέψης είναι πραγματικά επιφανειακός και κοντόφθαλμος. Η μπάλα είναι στρογγυλή και μπορεί ένας επιθετικός να πάρει μια αντικειμενικά σωστή απόφαση και είτε λόγω κακής εκτέλεσης της σκέψης του, είτε λόγω κακής ενέργειας ενός συμπαίκτη του, είτε λόγω πολύ καλής αντίδρασης ενός αντιπάλου, είτε λόγω ατυχίας να μην τελεσφορήσει. Ή μπορεί να πάρει μια αντικειμενικά κακή ή ατομικιστική απόφαση και να καταλήξει σε γκολ. (2) Σημασία έχει η φαντασία και το θέαμα και, ειδικά με το σκορ στο 0-3, υπήρχε περιθώριο για ρίσκο. Όμως θέαμα είχε ήδη προσφέρει ο Κωνσταντέλιας με το ένα-δύο που έκανε με τον Thomas αλλά και με την ντρίπλα στον Πασχαλάκη. Σημασία έχει και η πιθανότητα να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Φανταστείτε να χανόταν αυτό το γκολ και να γινόταν το σκορ 2-3. Και, το πιο σημαντικό, θα είναι μεγάλο κρίμα να γίνει κάτι στο μέλλον και να χαίρονται όλοι οι άλλοι φίλαθλοι για το θέαμα που απήλαυσαν αλλά να κλαίμε εμείς οι ΠΑΟΚτσήδες για έναν τίτλο που χάθηκε.
Ο λόγος που αναλύουμε τις επιλογές των παικτών είναι για να το μέλλον, όχι για το παρελθόν. Αν το παιγνίδι στο Καραϊσκάκη ήταν το τελευταίο του Κωνσταντέλια με τον ΠΑΟΚ τότε δεν θα έγραφα αυτές τις γραμμές. Επειδή όμως, ευτυχώς, δεν ήταν, τις γράφω. Θέτω λοιπόν το εξής ερώτημα: Σε έναν μελλοντικό αγώνα ο ΠΑΟΚ δεν προηγείται με 3 γκολ διαφορά αλλά παίζεται από μια τέτοια φάση ένας τίτλος. Ο Κωνσταντέλιας φτάνει στη μπάλα μετά την ντρίπλα στον τερματοφύλακα και ξέρει με την ιδιοφυΐα του πού περίπου είναι ο συμπαίκτηε του. Τι θα μεγιστοποιούσε τις πιθανότητες του γκολ, ένα τακουνάκι ή το σουτ στην κενή εστία;
Το ποδόσφαιρο είναι άθλημα που ακόμα και τα εκατοστά του δευτερολέπτου και του μέτρου κάνουν συχνά μεγάλη διαφορά. Ναι, ξέρω ότι έρχονταν ο Ρέτσος και ο Πασχαλάκης. Προλάβαιναν όμως να κόψουν ένα λογικό πλασέ του Κωνσταντέλια στη γωνία; Ξέρω ότι ο Ozdoev ήταν ακόμα μόνος του καθώς ο Porozo έκανε την Κυριακάτικη βόλτα του. Μπορούσε όμως να είναι σίγουρος ο Κωνσταντέλιας, όσο κομπιούτερ και να είναι το μυαλό του, ότι μετά την τελευταία κλεφτή ματιά που έριξε δεν πλησίασε τον Ozdoev είτε ο Porozo είτε κάποιος άλλος γαύρος αμυντικός; Ή ότι δεν θα προλάβαινε κάποιος άλλος γαύρος αμυντικός να τρέξει να κλείσει τη δεξιά γωνία του Πασχαλάκη δυσχαιρένοντας έτσι την εκτέλεση του Ozdoev; Η δική μου γνώμη είναι πως με δεδομένο το πόσο μακριά ήταν ο Πασχαλάκης και ο Ρέτσος και το πόσο δεξιά είχε ανοιχτεί ο ίδιος, το να σουτάρει ο Κωνσταντέλιας στην εστία είχε μεγαλύτερες πιθανότητες να καταλήξει σε γκολ από το τακουνάκι που έκανε. Και, επομένως, ότι επέλεξε λανθασμένα. Και αυτός ήταν και ένας βασικός λόγος που το τακουνάκι του Κωνσταντέλια ξάφνιασε τόσο πολύ: γιατί όλοι περιμέναμε να σουτάρει στην κενή εστία!
Το αν η κρίση μου για τη συγκεκριμένη φάση είναι σωστή ή όχι είναι αφενός αδύνατο να αποδειχτεί, αφετέρου εξαρτάται από την ικανότητα αλλά και την αυτοπεποίθηση εκείνη τη στιγμή του Κωνσταντέλια να τελειώσει μόνος του τη φάση. Μπορεί να άκουσε επικριτικά σχόλια για το δοκάρι στην Aberdeen και γιατί δεν έδωσε πάσα στον Thomas. Και σ’εκείνη τη φάση εγώ θεωρώ, και πάλι χωρίς να εστιάζω στο γνωστό αποτέλεσμα, ότι πολύ καλά έκανε και σούταρε. Με τόσους αμυντικούς μπροστά στην εστία είναι αμφίβολο ότι θα είχε καλύτερες προοπτικές για γκολ ο Thomas που θα έπρεπε να εκτελέσει με τη μία απ’ό,τι είχε ο Κωνσταντέλιας που είχε την πολυτέλεια να επιλέξει τη στιγμή του σουτ. Μπορεί αυτή να είναι η έμφυτη προτίμησή του – να πασάρει, κάτι που ανατροφοδοτείται από την όχι και τόσο καλή εκτελεστική του δεινότητα, πάντα τηρουμένων των αναλογιών με τις υπόλοιπες εξαιρετικές του ικανότητες. Και μπορεί να είναι καλύτερο να αφίεται ένας παίκτης να κάνει αυτό που θεωρεί αυθόρμητα και έμφυτα σωστό από το να υπεραναλύει μια φάση ενώ πρέπει να πάρει αποφάσεις σε κλάσματα δευτερολέπτου. Όμως, όπως θεωρούμε απόλυτα θεμιτό, πρέπον, και χρήσιμο ένας προπονητής να επαινεί και να απαιτεί το ομαδικό παιγνίδι από τους επιθετικούς του, πρέπει να καταλάβουμε πως ο Κωνσταντέλιας δεν είναι σε αυτό το θέμα ο τυπικός παίκτης κι αν χρειάζεται κάτι από τον Lucescu και τους συμπαίκτες του είναι ενθάρρυνση και παρότρυνση να τελειώνει περισσότερες φάσεις μόνος του, με γνώμονα πάντα τη μεγιστοποίηση των πιθανοτήτων να σκοράρει η ομάδα.
Υ.Γ. Πέρυσι ο Κωνσταντέλιας είχε καλύτερο +/- (+33) από τον ίδιο τον ΠΑΟΚ (+31), ένα εκπληκτικό επίτευγμα που βέβαια συσχετίζεται και με το ότι ο Κωνσταντέλιας δεν αγωνιζόταν πολύ μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου του 2022, διάστημα στο οποίο ο ΠΑΟΚ δεν πήγαινε καλά. Μέχρι στιγμής φέτος έχει +10 και υπολείπεται ακόμα και του ανταγωνιστή του στο #10, του Murg, που έχει +12, παρότι ο Κωνσταντέλιας έχει αγωνιστεί στο 62.9% του χρόνου (56.3% στο #10 και 6.6% στα εξτρέμ) ενώ ο Murg μόνο στο 38.3% (33.1% στο #10 και 5.2% στα εξτρέμ). Το +/- του ΠΑΟΚ είναι +24 (42-18).
Επικοινωνία: paokstats at yahoo.com
