Είναι γνωστό το κλισέ ότι μια ομάδα θα κάνει στο τέλος ταμείο. Υπάρχει όμως και το Αγγλικό “hindsight is 20/20”. Δηλαδή ότι βλέπουμε (κατανοούμε) τα γεγονότα τέλεια εκ των υστέρων. Αφήνοντας στην άκρη ότι συχνά δεν τα βλέπουμε τέλεια ούτε εκ των υστέρων, σκέπτομαι ότι το να περιμένει να κάνει κριτική κανείς διαποτισμένος από τη θλίψη ενός χαμένου ή τον ενθουσιασμό ενός κερδισμένου τελικού εμπεριέχει τον κίνδυνο ότι όσο και να προσπαθήσει να είναι όσο πιο αντικειμενικός γίνεται, η προσπάθεια αυτή θα είναι μάταιη.
Ας θεωρήσουμε μερικά οριακά σενάρια του τελικού.
α) Ο ΠΑΟΚ παίζει χάλια και χάνει το Κύπελλο. Θα δέσει αυτό στο αφήγημα του “αποτυχημένου μεταγραφικού σχεδιασμού” το προηγούμενο καλοκαίρι.
β) Ο ΠΑΟΚ παίζει χάλια αλλά κατακτά άλλο ένα Κύπελλο. “Οι τελικοί δεν παίζονται, κερδίζονται!” είμαι σίγουρος πως θα διαβάζαμε.
γ) Ο ΠΑΟΚ παίζει φοβερή μπάλα αλλά χάνουμε το Κύπελλο. Είναι μεταβατική περίοδος, μπλα-μπλα-μπλα.
δ) Ο ΠΑΟΚ παίζει φοβερή μπάλα και κατακτά άλλο ένα Κύπελλο. Η αρμάδα του Lucescu και μπλα-μπλα-μπλα.
Και βέβαια σε όλα αυτά τα οριακά σενάρια υπάρχουν και ενδιάμεσες καταστάσεις με πολλές πιθανές γεύσεις καθώς και το ενδεχόμενο να κριθεί ο τελικός στα πέναλτυ. Προτιμώ λοιπόν να κάνω τώρα τον απολογισμό μου, πριν τον τελικό. Εννοείται ότι η απόδοσή μας στον τελικό λογικά θα πρέπει να παίξει ρόλο, όμως, και τέλεια να είναι, ο ΠΑΟΚ σε αυτόν τον τομέα έχει χάσει ήδη ξεκινώντας από το ΠΑΟΚ-ΟΣΦΠ 0-0 στο β’ γύρο που ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος αλλά δεν κέρδισε, έστω και με την άρνηση του διαιτητή να του δώσει το καταφανέστατο πέναλτυ του Παπασταθόπουλου στον Rafa Soares με το χέρι να του πιάνει όλο το πρόσωπο στις καθυστερήσεις:
Μικρογραφία της χρονιάς: ήτανε στραβό το κλίμα και συχνά το έτρωγε κι ο γάιδαρος. Και βέβαια συνεχίστηκε στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 0-1 που μπορεί ο ΠΑΟΚ να μην άξιζε να χάσει αλλά δεν άξιζε ούτε να κερδίσει και ολοκληρώθηκε στο ΠΑΟΚ-ΟΣΦΠ 0-1. Μπορεί να λέμε για την άμυνα, όμως με 0 στην επίθεση το πολύ-πολύ που μπορεί να σου δώσει ή άμυνα είναι μια ισοπαλία. Εκεί που χρειάστηκε, ο φετινός ΠΑΟΚ φάνηκε λίγος. Σε ωριμότητα, σε δύναμη, σε μυαλό, σε ικανότητα, σε τύχη, σε διαιτησία, μάλλον σε λίγο ή πολύ απ’όλα. Η αφλογιστία του βασικού σέντερ-φορ μας μετά τον Ιανουάριο ήταν προφανώς ένα θέμα, όμως εγώ εξακολουθώ και θεωρώ πως η εικόνα του φετινού ΠΑΟΚ ήταν ένας αντικατοπτρισμός του κέντρου μας. Μετά τον τραυματισμό του Kurtić μείναμε στην πράξη μόνο με 3 μέσους (Douglas, Schwab, Dantas) που όλοι τους είναι μεν καλοί παίκτες αλλά κανένας τους δεν είναι τόσο καλός ώστε να πάρει τον ΠΑΟΚ στους ώμους του. Έχουν δε και οι 3 τρωτά σημεία, εμφανέστερο εκ των οποίων είναι η χαμηλή τελική ταχύτητα του Dantas στο σπριντ.
Μια χρονιά όμως σαν κι αυτήν δεν μπορεί να περιέχει ούτε μόνο στραβά, ούτε μόνο καλά. Θα κάνω μια λίστα και για τα δύο, δίνοντας παραπάνω έμφαση σε κάποια από αυτά με τη βοήθεια της στατιστικής. Ας ξεκινήσουμε από τα στραβά.
α) Ο Kotarski μας βγήκε, δεν χωρά αμφιβολία. Όμως το πέναλτυ που έκανε στον Sporar στο ΠΑΟΚ-ΠΑΟ 1-2 του α’ γύρου, το δις εξαμαρτείν μέσα σε 5 λεπτά στο ΑΕΚ-ΠΑΟΚ 4-0, το τραγικό ελεύθερο (χωρίς καμμία πίεση) στο ΠΑΟ-ΠΑΟΚ 1-1 των πλέυ-οφφς, και τα 7 γκολ που δέχθηκε εκτός μεγάλης περιοχής (@Levski, @Λεβαδειακός, @ΠΑΟ για το Κύπελλο, @Άρης για τα πλέυ-οφφς, @ΟΣΦΠ για τα πλέυ-οφφς, @ΑΕΚ για τα πλέυ-οφφς, Άρης για τα πλέυ-οφφς) αφήνουν ένα ερωτηματικό. Δεν εξετάζω εδώ αν είναι ή δεν είναι κατανοητό να κάνει αυτά τα λάθη ένας νεαρός τερματοφύλακας. Θεωρώ πάντως ότι η εύκολη πασπαρτού εξήγηση ότι φταίει η απειρία δεν είναι απαραίτητα σωστή. Ούτε έχει νοήμα να παίρνεις παίκτες μόνο για να τους πουλήσεις χωρίς να πάρεις στο ενδιάμεσο κάτι ουσιαστικό από αυτούς αγωνιστικά. Μπορεί βέβαια να πιάσει 2-3 πέναλτυ στον τελικό (μακάρι)!
β) Και για τον Κουλιεράκη ισχύουν πολλά από τα ίδια με 2 όμως βασικές διαφορές: είναι 3.8 χρόνια μικρότερος απ’τον Kotarski και τον βγάλαμε από τις ακαδημίες. Γι’αυτό και λέω να μην τα αραδιάσω.
γ) Οι μεταγραφές Murg, Felipe Soares, Κάργα, Νäsberg, και Ricardo απέτυχαν, κάποιες από αυτές παταγωδώς, είτε τελειωτικά, είτε προς το παρόν. Και η δεύτερη χρονιά του Kurtić πήγε χαμένη, όπως και η πρώτη του Oliveira. Ο δε Rafa Soares είναι γενικά πολύ καλός παίκτης αλλά αμυντικά κάτι του λείπει.
δ) Μιχαηλίδης, Λύρατζης, και Τσαούσης έμειναν στάσιμοι ή και έκαναν βήματα πίσω. Ο Κούτσιας μακάρι να εξελιχθεί το παιδί όμως νομίζω πως δεν είχε τα προσόντα που χρειάζονται, σωματικά και πνευματικά, για να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις που υπάρχουν από έναν σέντερ-φορ με σημαντικό χρόνο συμμετοχής στον ΠΑΟΚ.
ε) Ο Dantas, όπως έγραψα και παραπάνω, έχει πολύ χαμηλή τελική ταχύτητα στο σπριντ. Δεν μπορείς να έχεις βασικό 6αρο8αρι πού έχει τόσο χτυπητό μειονέκτημα χωρίς ταυτόχρονα οι επιθετικές του συνεισφορές να είναι τόσο καλές που το υπερκαλύπτουν.
στ) Ο Narey στην ανάπτυξη του παιγνιδιού δεν έχει καλές επαφές με τη μπάλα.
ζ) Ίσως δεν του πάει το σύστημα του Lucescu αλλά η ουσία είναι πως ο A. Živković στη 1 χρονιά με Ferreira ke Garcia είχε όσα γκολ (14) στις 2 χρονιές με τον Lucescu προπονητή (7+7).
η) Biseswar-Vieirinha-El Kaddouri είχαν όλη τη χρονιά 0 γκολ και 4 ασσίστ (3+1+0) σε 2961 λεπτά συμμετοχής!
θ) Ο ΠΑΟΚ έκανε 8 ισοπαλίες με ομάδες των πλέυ-άουτς (η 1 από αυτές στο Κύπελλο με τη Λαμία).
Πάμε τώρα στα καλά. Δεν τα βάζω με σειρά σπουδαιότητας γιατί θέλω να αφήσω για το τέλος το πιο σημαντικό.
α) Βρήκαμε τερματοφύλακα που έιναι καλός με τη μπάλα στα πόδια! Αρκεί να μην τον πουλήσουμε αμέσως για “πενταροδεκάρες”. Δεν είναι δικά μου τα λεφτά και φαντάζομαι τι προβλήματα έχει ο Ιβάν με τον πόλεμο. Οπότε δεν θέλω να μπω σε κρίσεις και συγκρίσεις. Μιλάω απλώς αγωνιστικά! Για να χτίσουμε γερή ομάδα πρέπει μερικούς παίκτες να τους κρατήσουμε για αρκετά χρόνια και ένας από αυτούς ευελπιστώ να είναι ο Kotarski!
β) Βρήκαμε βασικό σέντερ-μπακ από τις ακαδημίες! Με φοβερά σωματικά προσόντα και πάσα καλύτερη από του Μιχαηλίδη. Η επιτάχυνσή του και κάποιες αποφάσεις του δεν με ενθουσιάζουν αλλά συνολικά ο Κουλιεράκης φαίνεται να έχει τα προσόντα για να προσφέρει για χρόνια. Όπως και για τον Kotarski θα τον έδινα μόνο αν παίρναμε ένα offer we could not refuse.
γ) Σ. Τζίμας, Bradonjic, Σμυρλής, Γκιτέρσος, Χατσίδης, Σιδηρόπουλος, Μπέρδος! Υπάρχει πολύ επιθετικό ταλέντο στις μικρές ομάδες και βέβαια και καλοί παίκτες σε άλλες θέσεις που η έλλειψη στατιστικών δεν κάνει εμφανή τα προσόντα τους σε κάποιον που δεν μπορεί να τους δει να αγωνίζονται. Αρκεί να καταφέρουν να προσφέρουν στον ΠΑΟΚ και όχι στο MLS!
δ) Ο Thomas φέτος έχει 1 γκολ ανά 143 λεπτά συμμετοχής, πίσω μόνο από τα 104 του Σ. Τζίμα που όμως έχει αγωνιστεί ελάχιστα. Ο επόμενος είναι ο Oliveira στα 267, δηλαδή σχεδόν τα διπλάσια, κι αυτά με πέναλτυ! Μπορεί κανείς να σκέφτεται αμέσως να τον συγκρίνει με τα 117 του Prijović (2017-2018) ή τα 112 του Świderski και τα 121 του Prijović (2018-2019). Όμως καλύτερα να σκεφτούμε ότι για 3 συνεχείς χρονιές (2019-2022) δεν είχαμε τόσο παραγωγικό σκόρερ! Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι ενώ τα ΜΜΕ του ΠΑΟΚ είχαν γράψει σαφώς το καλοκαίρι του 2022 ότι τον πήραμε για 1+1, τώρα μας τα μασάνε και γράφουν για διαπραγματέυσεις κι ότι ζητάει μεγάλη αύξηση στο συμβόλαιό του, κι ότι είναι σε συζητήσεις με τον ΠΑΟΚ! Ή ψεύδονταν αυτοί τότε ή εψεύσθη σε αυτούς ο ΠΑΟΚ! Είναι Α-ΠΑ-ΡΑ-ΔΕ-ΚΤΟ να μας αντιμετωπίζουν έτσι ο ΠΑΟΚ και τα ΜΜΕ του!
ε) Η κυκλοφορία της μπάλας από τον ΠΑΟΚ και το παιγνίδι κατοχής. Υπήρχαν παιγνίδια ακόμα και την καλύτερη χρονιά μας (2017-2018) ή τη χρονιά του νταμπλ (2018-2019) που ο ΠΑΟΚ σε μεγάλα διαστήματα έπαιζε άμυνα κι έπαιρνε αποτελέσματα δυσανάλογα καλά σε σχέση με την εμφάνιση του (όπως ο φετινός ΠΑΟ). Προφανώς το να παίρνεις αποτελέσματα ενώ δεν παίζεις καλά είναι ίδιον των ολοκληρωμένων ομάδων. Ας μη μηδενίζουμε όμως τη σπουδαιότητα αυτού του επιτεύγματος του Lucescu κι ας ελπίσουμε ότι θα καταφέρει να το διατηρήσει μπολιάζοντας το με ποιοτικούς παίκτες.
στ) Ο σταθμισμένος με το χρόνο συμμετοχής μέσος όρος ηλικίας έπεσε από τα 28.55 στα 26.71, δηλαδή μια μείωση κατά 1.84 χρόνια! Βέβαια, αναλογιζόμενοι ότι ο Πασχαλάκης είναι 10.54 χρόνια μεγαλύτερος από τον Kotarski και ότι αμφότεροι αγωνίστηκαν 91-93% του συνολικού χρόνου τις αντίστοιχες χρονιές, χοντρικά τα (10.54-1) / 11 * 92% = 0.80 χρόνια από αυτή τη μείωση συνδέονται μόνο με τον βασικό τερματοφύλακα! Έστω όμως και το 1.04 που υπολείπεται είναι σημαντικό! [Σημείωση: Το -1 που μου είχε διαφύγει αρχικά είναι γιατί πέρυσι ο Πασχαλάκης ήταν 1 χρόνο μικρότερος, επομένως η διαφορά ηλικίας του από τον φετινό Kotarski είναι χοντρικά 9.54 κι όχι 10.54.]
ζ) Μπορεί ο Narey να μην είχε καλές επαφές με τη μπάλα στην ανάπτυξη του παιγνιδιού, όμως ήταν μακράν ο 1ος παίκτης του ΠΑΟΚ με 20.5 γκολ + “εκτεταμένες” ασσίστ, πολύ πάνω από τον 2ο Κωνσταντέλια (14.5) και τον 3ο Oliveira (13.75)!
η) Και φτάνουμε έτσι στο κεφάλαιο Κωνσταντέλιας! Κατ’αρχάς, παρότι όλοι ξέραμε το ταλέντο του βλέποντας τον να αγωνίζεται με τις μικρές ομάδες του ΠΑΟΚ, δεν νομίζω να υπήρχαν πολλοί που να περίμεναν αυτήν την εξέλιξή του, ειδικά αφού πέρασε και δεν ακούμπησε στην Eupen! Εγώ τουλάχιστον όχι, παρά τα ενθαρρυντικά δείγματα στα φιλικά του καλοκαιριού. Ίσως να πρέπει να θεωρήσουμε και τύχη τους απανωτούς τραυματισμούς A. Živković (έχασε το ΑΕΚ-ΠΑΟΚ 2-0) και Narey (έχασε τα 3 επόμενα παιγνίδια) που βοήθησαν στην καθιέρωσή του. Ίσως πάλι και να μην έπαιξαν σημαντικό ρόλο και να μέτρησε το ότι μπήκε στο 67′ με το σκορ ΠΑΟΚ-Αστέρας 0-2 και πήραμε την ισοπαλία με τον Κωνσταντέλια να κερδίζει το πέναλτυ με το οποίο μειώσαμε σε 1-2. Για ένα διάστημα την άνοιξη έπεσε η απόδοσή του (και αναρωτιέται κανείς αν ο ντόρος που έγινε με τα τσαλιμάκια στο ΠΑΟΚ-ΑΕΚ 2-0 έπαιξε ρόλο) και ο Lucescu δήλωσε πρόσφατα πως αν είχε εναλλακτικές λύσεις και δεν υπήρχαν κάποιοι τραυματισμοί θα τον είχε ξεκουράσει περισσότερο, όπως έκανε με τον Κουλιεράκη. Φάνηκε δε ο εκνευρισμός του προπονητή μας με το ότι ο Κωνσταντέλιας έπαψε να παίζει απλά και κάνει πολλές ντρίπλες προσπαθώντας να κάνει too much και να πάρει την ομάδα στις πλάτες του. Είπε επίσης ο Lucescu ότι το σκοράρισμα δεν είναι το δυνατό του σημείο, όπως μαρτυρά και το 1 γκολ ανά 923 λεπτά συμμετοχής. Όταν όμως προσθέσουμε στα γκολ τις “εκτεταμένες” ασσίστ του, έχει 1 ανά 191 λεπτά, πίσω μόνο από Thomas, Taison, Narey, και Oliveira (εξαιρουμένων παικτών που έπαιξαν πολύ λίγο):
Εκεί όμως που ξεχώρισε ιδιαίτερα ο Κωνσταντέλιας δεν είναι τόσο τα ατομικά στατιστικά όσο το πόσο επηρέασε θετικά τα συνολικά στατιστικά του ΠΑΟΚ!
Παρακάτω βλέπουμε το πόσο έβλαπτε η απουσία του Κωνσταντέλια την επίθεση του ΠΑΟΚ. Από 1 γκολ ανα 60.95 λεπτά συνολικό μέσο όρο και 1 γκολ ανά 54.29 λεπτά με τον Kωνσταντέλια (not shown), η επίθεση του ΠΑΟΚ έπεφτε στο 1 γκολ ανά 77.92 λεπτά χωρίς τον Κωνσταντέλια! Δηλαδή η απουσία του ήταν συνυφασμένη με μια αύξηση του απαιτούμενου χρόνου για να βάλει γκολ ο ΠΑΟΚ κατά 44%!
Το εκπληκτικό όμως είναι ότι αυτό δεν συνέβαινε μόνο με την επίθεση του ΠΑΟΚ αλλά και με την άμυνα! Εδώ δεν ήταν ο #1 παίκτης του ΠΑΟΚ αλλά ο #2, πίσω από τον Douglas! Με τον Κωνσταντέλια στη σύνθεσή του ο ΠΑΟΚ δεχόταν 1 γκολ ανά 162.88 λεπτά (not shown) ενώ χωρίς τον Κωνσταντέλια 1 γκολ ανά 74.21 λεπτά, δηλαδή 2.19 φορές πιο συχνά!
Τα συνολικά γκολ του ΠΑΟΚ πριν τον τελικό είναι 71-38 (+33). Με τον Κωνσταντέλια να παίζει είναι 51-17 (+34)! Χωρίς τον Κωνσταντέλια είναι 20-21 (-1)! Δηλαδή, χωρίς τον Κωνσταντέλια στη σύνθεσή του, ο ΠΑΟΚ είχε αρνητικά γκολ όλη τη χρονιά! Αυτό αποτυπώνεται και στον παρακάτω πίνακα που δείχνει το +/- του κάθε παίκτη μας που αγωνίστηκε φέτος:
Αυτή λοιπόν η χρονιά για τον ΠΑΟΚ ήταν ένα mixed bag που λένε οι Αμερικάνοι. Αυτό δεν θα αλλάξει ό,τι κι αν γίνει στον τελικό. Ας ελπίσουμε βέβαια πως την Τετάρτη το βράδυ θα είμαστε χαρούμενοι, έστω και με 5άδα Vieirinha-Douglas-Schwab-Kurtić-Oliveira! [Σημείωση: Το κείμενο το έγραψα πριν ανακοινώσει ο Lucescu πως δεν θα είναι στην αποστολή ο Oliveira. Μπορεί βέβαια να αναλάβει ο Μπέος -που πλησιάζει τον Κούγια σε εθισμό στην αυτοπροβολή- και να παίξει κι ο Oliveira στο Elbasan!]
Επικοινωνία: paokstats at yahoo.com